تغییر در اندیکاسیون ها و روش های پیوند قرنیه در ایران در بازه زمانی ۸ ساله از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۲

هدف: گزارش تغییر در اندیکاسیون ها و روش جراحی پیوند قرنیه در ایران در بازه زمانی هشت ساله از 1385 لغایت 1392. روش پژوهش: این مطالعه به روش گذشته نگر بر روی 47129 پرونده بانک چشم بیمارانی که در سراسر کشور از فروردین 1385 تا اسفند 1392 تحت عمل جراحی پیوند قرنیه قرار گرفته بودند، صورت گرفت و اطلاعات جمعیت شناسی بیماران، اندیکاسیون و روش پیوند قرنیه بررسی شد. یافته ها: در بازه زمانی 8 ساله، 6 اندیکاسیون اصلی پیوند قرنیه عبارت بودند از: قوزقرنیه keratoconus (kcn) (تعداد 21350 چشم، 3/45 درصد)، کراتوپاتی بولوس bullous keratopathy (bk) (تعداد 8566 چشم، 2/18 درصد)، کدورت و اسکار قرنیه corneal scar and opacity (cos) (تعداد 7158 چشم، 2/15 درصد)، نارسایی پیوند (تعداد 3252 چشم، 9/6 درصد)، دیستروفی های قرنیه (تعداد 2553 چشم، 4/5 درصد) و کراتیت های عفونی (تعداد 2238 چشم، 7/4 درصد). پیوند نفوذی قرنیه penetrating keratoplasty (pkp)، 71 درصد (تعداد 33476 چشم) کل پیوندهای قرنیه انجام شده را شامل گردید. از زمان معرفی عمل جراحی  descemet stripping automated endothelial keratoplasty (dsaek) در سال 1386، افزایش قابل توجهی در تعداد موارد dsaek (001/0p<) و کاهش مشخصی در تعداد موارد pkp (005/0p<) وجود داشته است. در بازه زمانی 8 ساله، تغییر قابل توجهی در میزان dalk، پیوند تکتونیک و آلوگرافت کراتولیمبال keratolimbal allograft (klal) مشاهده نگردید (به ترتیب 354/0 p=، 999/0p=، و 151/0p=). روند افزاینده ای در شیوع bk (001/0p=) و نارسایی پیوند (025/0p=) و روند کاهنده ای در میزان cos (012/0p=) مشاهده گردید. روند تغییر kcn (172/0p=)، کراتیت های عفونی (107/0p=) و دیستروفی های قرنیه (836/0p=) قابل توجه نبود. نتیجه گیری: kcn هنوز علت اصلی پیوند قرنیه در ایران بوده و روند آن در بازه زمانی 8 ساله تغییر قابل توجهی نکرده است. با وجود روند نزولی pkp، dsaek روند افزاینده ای داشته که حاکی از شیفت اعمال جراحی از pkp به dsaek برای بیماری های اندوتلیال قرنیه می باشد.